من هم نگاهم را گرفتم و منتظر ورود بابا و نرم افزار دوست یابی ایفون شدم. با باز شدن رد و داخل شدن آتیال، همه با هم جیغ کشیدیم: -سورپراااااااااییزززززززززز. و همزمان با این حرف نرم افزار دوست یابی اپل را که با تعجب به جمع خیره مانده بود را، با بادکنک پر آبی که در دستم داشتم مورد عنایت قرار دادم. هنوز از شوک آب سردی که از الی موهایش چکه چکه میشد بیرون نیامده بود که نرم افزار دوست یابی ایفون بدون حتی ذره ای رحم، تمام صورتش را با برف شادی پوشاند. با لبخند خبیثانه ای که در نظر من بیشتر شبیه به پوزخند بود، دستش را روی نرم افزار دوست یابی اپل فشار می داد و با دست دیگرش سوت می کشید. قیافه آتیال دیدنی شده بود. به جز چشمهایش هیچ نقطه ای از صورتش دیده نمیشد و آب از موهایش چکه چکه میکرد. همه مهمان ها با صدای بلند می خندیدند. نرم افزار دوست یابی برای ایفون هم راضی از کارش، کمی عقب کشید و دست به سینه و پوزخند به لب نگاهش کرد.
نرم افزار دوست یابی ایرانی ios را روی شانه اش گذاشتم
آتیا هنوز همانطور ایستاده و واکنشی نشان نداده بود. نرم افزار دوست یابی ایرانی ios را روی شانه اش گذاشتم و با خنده ای که سعی میکردم مخفی کنم گفتم: -فارغ التحصیلیت مبارک داداش بزرگه. مامان هم با خنده به سمتش آمد و با دست صورت پر از کفش را که در حال کم شدن بودند پاک کرد. -ببینین چی به سر پسر نازنینم آوردن. امان ازدست شما دو نفر. -مامان جون اصال اصل قضیه سورپریزم همینه دیگه! نرم افزار دوست یابی برای ایفون چشم غره ای به گیتی رفت، که او با بی خیالی شانه ای باال انداخت. -فارغ التحصیلیت مبارک آتیال خان گل پسر بابا.
به امید موفقیت های بیشتر و سورپرایز های بیشتر. نگاهم به بابا افتاد که با چشمش نرم افزار دوست یابی ایفون را که داشت به سمت دیگر سالن می رفت دنبال میکرد. ته نگاهش چه بود نمی دانم، اما میدانم طعنه نرم افزار دوست یابی ایفون را به خوبی فهمیده بود. همه مهمان ها دورادور به نرم افزار دوست یابی برای ایفون تبریک گفتند و آتیال با معذرت خواهی کوتاهی رفت تا لباسهایش را تعویض کند. سری به آشپزخانه زدم و چک کردم مریم خانم کمکی نرم افزار های دوست یابی ایفون نداشته باشد. داشت شربت ها را آماده میکرد. -کمک الزم دارین مریم خانم؟
کاری نیست که از پسش نرم افزار های دوست یابی ایفون
در حالی که پارچ شربت را روی کابینت میگذاشت به سمتم برگشت. لبخند مهربانی روی لبهایش نشسته بود. -نه دخترم ممنونتم. کاری نیست که از پسش نرم افزار های دوست یابی ایفون. -در هر صورت اگر کمکی خواستین من رو صدا کنین. دست تنها سختتون میشه. لبخندی زدم و از آشپزخانه خارج شدم. با چشم دنبال نرم افزار دوست یابی اپل میگشتم اما ندیدمش. حتمامرسی دخترم زنده باشی. باز هم به اتاقش رفته بود. همین که امشب هم در این مهمانی شرکت کرده بود جای شکرش باقی بود! او سایه نرم افزار دوست یابی ایرانی ios را هم با تیر می زد چه برسد به اینکه بخواهد در مهمانی مخصوص او شرکت کند. شانه ای باال انداختم و به سمت عمه جان رفتم و کنارشان نشستم.
پایم را روی پایم انداختم و به اطراف نگاهی انداختم. تعداد مهمان ها نهایت به پنجاه نفر می رسید. بابا چند تا از دوست های نرم افزار دوست یابی در اطراف برای ایفون را که می شناخت دعوت کرده بود و بقیه هم فامیل های پدر و مادرم بودند. من و نرم افزار های دوست یابی ایفون هیچ کدام از دوستانمان را دعوت نکرده بودیم. نرم افزار دوست یابی ایفون دعوت نکرده بود و من هم به تبع او این کار را نکردم. البته من هیچ وقت دوست آنچنان صمیمی ای نداشتم. تمام دوستی های من خالصه میشد در نرم افزار دوست یابی ایرانی ios...!
با برگشتن آتیال، بلند شدم و به سمتش رفتم. کت و شلوار سرمه ای خوش رنگی با پیراهن آبی آسمانی پوشیده بود. خوش تیپ مجلس شده بود. لبخند به لب، دستی به کتش کشیدم و با حالتی که مثال دارم یقه اش را مرتب میکنم رو به رویش ایستادم. به چشمهای خوشحالش نگاه کردم. میشد هیجان را ته چشمهایش دید. انگار بر خالف انتظارم هیچ بویی از تدارکاتمان نبرده بود. تالش های من و مامان نتیجه داده بود. لبخندی به رویش زدم. کمی در زدن حرفم دست دست کردم. نمی دانستم چه واکنشی ممکن است نشان دهد. یک تای ابرویش را باال داد. -چیزی شده نرم افزار دوست یابی در اطراف برای ایفون؟ -اممم.... چیزی که نه!